BİR NANOFİBER OBEZİTE TEDAVİSİNDE YARARLI OLABİLİR Mİ?
Selüloz yeryüzünün en yaygın biyopolimeridir, pamuktan sebzelere hemen her yerde bulunur. Harvard’lı araştırıcılar selülozun 50 nonometre boyunda (insan saçından çok daha ince) “spagetti benzeri” lifler haline getirilip diyete eklenmesinin bağırsaklardan yağ emilimini azalttığını buldular. ACS Nano’da yayınlanan araştırmaya göre bu mikro polimerler, yağlı krema ile beslenen sıçanlarda yağ emilimini % 36 azalttı. Deneysel simülasyonlarda bu oran % 48’e kadar çıkmakta.
Heyecan verici kısmı hiçbir kimyasal içermeyen doğal liflerin sadece yapısını değiştirerek bu etkinin elde edilmiş olması. Teorik olarak da yan etkisinin bulunmaması gerekir. En azından besinlere eklenen bilinen selüloz FDA tarafından “güvenli” olarak sınıflandırılıyor. İnsanlarda kullanımı eğer gerçekleşecek olursa obezite salgını için elimizde bir silah daha olacak demektir.
